Μιλώντας για ακτιβισμό, με φίλους ή και με γνωστούς, στα μπαράκια και στα καφέ σχεδόν όλοι έχουν το ίδιο προφίλ ατόμων στο μυαλό τους. Ανίκανους, ανεγκέφαλους επαναστάτες, που προκαλούν ζημιές. Αποβράσματα της κοινωνίας που θέλουν να «πλήξουν» πάντα την όμορφη και ειρηνική εικόνα του κράτους. Μήπως όμως θα πρέπει να αναθεωρήσουμε λίγο τον τρόπο σκέψης μας και να ανακαλύψουμε πραγματικά τι σημαίνει ο όρος ακτιβισμός;
ακτιβισμός ο [aktivizmós] Ο17 : φιλοσοφική θεωρία που υποστηρίζει ότι η ουσία του ανθρώπου εκδηλώνεται με την πρακτική ενέργεια: Ο ~, μαζί με τον πραγματισμό, θεωρεί την αλήθεια ζήτημα ζωής και δράσης παρά ζήτημα νόησης.
Ακτιβισμός (act–ivism) είναι η θεωρία στην οποία το άτομο που πιστεύει σε αυτή δρα (act) προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν μένει αμέτοχος, δεν τοποθετεί μόνο τις απόψεις του και τις ιδέες του, τις έννοιες του και τους προβληματισμούς του. Το παλεύει και προσπαθεί να το υλοποιήσει.
Σήμερα η κοινωνία μας έχει ανάγκη από περισσότερους ακτιβιστές, από περισσότερους πολιτικούς ακτιβιστές, πολιτικούς που είναι δίπλα στον πολίτη, πολιτικούς που δεν έχουν γραφείο αλλά είναι μέσα στον κόσμο, στα μπαράκια, στα καφέ, στα πανεπιστήμια, στην βουλή και στις διαδηλώσεις. Που ο πολίτης μπορεί να τους νοιώσει, να τους αισθανθεί, να τους μιλήσει και να τους ακούσει. Ο σημερινός νέος έχει πλήξει πλέον με τα κούφια συνθήματα και τις υποσχέσεις. Θέλει να δει πράξεις και έχει την ανάγκη και ο ίδιος να πράξει προς αυτή την κατεύθυνση.
Με αυτό το άρθρο μου θα ήθελα να εγκαινιάσω την έναρξη του Προσυνεδριακού Διαλόγου στην επαρχία Λευκωσίας. Ο Προσυνεδριακός αυτός διάλογος έχει σαν στόχο να αφουγκραστεί όσο το δυνατό περισσότερους νέους και νέες τις πατρίδας μας και να μετατρέψουμε την κριτική αλλά και τα δικά μας θέλω σε προτάσεις και παρεμβάσεις μέσα από ορθολογικές πολιτικές και επιχειρήματα. Στον προσυνεδριακό διάλογο δεν περιμένουμε από τους νέους και τις νέες να έρθουν να μας βρουν σε κάποια γραφεία. Θα ερθούμε εμείς σε αυτούς, να ακούσουμε, να συνομιλήσουμε και να δράσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Θέλουμε μαζί μας όσους περισσότερους πολιτικούς ακτιβιστές μπορούμε, οι οποίοι να μπορούν να τεκμηριώσουν με σθένος τα δικά τους θέλω, αλλά παράλληλα να μπορούν να ακούσουν και να στηρίξουν τα σωστά και τα θέλω των άλλων. Θέλουμε εσένα, τον ανέντακτο σε κάποια πολιτική νεολαία, θέλουμε να ακούσουμε εσένα, τον υπερασπιστή των δικών σου δικαιωμάτων, τον περιβαλλοντιστή, τον ειρηνιστή, τον φιλελεύθερο, τον μουσικό, τον οικονομολόγο, τον μηχανικό, τον άνθρωπο των τεχνών και των γραμμάτων, τον ακαδημαϊκο.
Πιστεύω πολύ σε εμάς, στη γενιά μας, γιατί υπάρχουν νέοι, νέοι με τρομερές προσωπικότητες, νέοι έτοιμοι να κάνουν την αλλαγή. Και αυτοί θα πρέπει να είναι οι πολιτικοί του μέλλοντος. Πιστεύω πολύ στην ελευθερία της σκέψης και για αυτό θα κλείσω με το περιεχομενο του δοκιμίου του Οδυσσέα Ελύτη του 1992 «Εν Λευκώ» “Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά”.
Γιώργος Πολυκάρπου
Επαρχιακός Γραμματέας ΝΕΔΗΣΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ