Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε συμπολίτες μας να κατηγορούν την Τρόικα για τα “δείνα” των τελευταίων ετών που ταλανίζουν το τόπο μας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας θυμηθούμε λίγο τι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια. Το 2008 κάπου μακριά από τον παράδεισο μας, μια μεγάλη τράπεζα καταρρέει σαν χάρτινος πύργος, τότε ξεκίνησε ένα αλαλούμ τοποθετήσεων και απόψεων για το τι θα συμβεί με το μικρό νησί μας. Κάποιοι έλεγαν ότι η Κύπρος δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, ο παράδεισος μας είναι σε άλλο πλανήτη προστατευμένος από όλους και από όλα. Κάποιοι άλλοι όμως έλεγαν ότι αυτό που ζούμε είναι μια φούσκα έτοιμη να εκραγεί στα χέρια μας. 

Η ιστορία όπως και να το κάνουμε γράφτηκε, όχι όμως με χρυσά γράμματα αλλά με μαύρα. Ανεργία, απολύσεις, μειώσεις μισθών, μη εξυπηρετούμενα δάνεια, μετανάστευση και άλλα πολλά κακά έφτασαν στον τόπο μας. Οι τότε κυβερνώντες απολάμβαναν τον ήλιο και τη θάλασσα σφυρίζοντας αδιάφορα για τα προβλήματα της κοινωνίας μας. Οι σημερινοί όμως κυβερνώντες καταφέραν πάρα πολλά και οφείλουμε να το παραδεχτούμε.

Είναι γεγονός ότι η Κύπρος κατάφερε να βρίσκεται εκτός μνημονίου σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Σε αυτό συμβάλαμε όλοι, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ. Τώρα είναι όμως η πιο δύσκολή ώρα για όλους μας. Τώρα θα πρέπει να κάνουμε υπομονή και να στηρίξουμε την οικονομία, να την ενδυναμώσουμε, να την προστατεύσουμε από πιθανές μελλοντικές κρίσεις. Είναι καιρός να δημιουργήσουμε σοβαρές αλλαγές σε πλειάδα ζητημάτων. Αλλαγές στον δημόσιο τομέα, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στη δημιουργία κουλτούρας.

Όπως είπε και ο Νομπελίστας 1979 Ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996) «Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.» Η αναδιάρθρωση του ευρύτερου δημοσίου τομέα είναι κατά την άποψη μου το πιο σημαντικό θέμα που χρειάζεται  αλλαγή, η άσκοπη καθυστέρηση εξυπηρέτησης του κοινού αλλά και των εταιριών δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην οικονομία μας. Η άρση της μονιμότητας και η εισαγωγή ενός συστήματος αξιολόγησής το οποίο θα καθορίζει τις ικανότητές του ατόμου είναι εκ των ών ουκ άνευ.

Θεωρώ ότι θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα «Κυπριακό Μνημόνιο», θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η Κύπρος έχει πολλές δυνατότητες και πρέπει να τις αξιοποιήσει. Η πλειοψηφία των νεών σήμερα κάτω των 30 έχει τουλάχιστον πτυχίο, αυτοί όλοι δεν πρέπει να χαθούν στην βολεμένη καθημερινότητα τους, πρέπει να τους δοθούν τα κίνητρα και οι ευκαιρίες να σκέφτονται παραγωγικά για να δημιουργήσουμε μια καλύτερη Κύπρο.


μαριος_ηλία

 

 

Γράφει ο Μάριος Ηλία,

Γραμματέας Σχολής Πολιτικής Επιμόρφωσης ΝΕΔΗΣΥ