Η ημέρα της ανεξαρτησίας δεν είναι στην πατρίδα μας ευκαιρία για πανηγυρισμούς. Άλλωστε σε μια μοιρασμένη πατρίδα δεν χωράει τέτοια φαιδρότητα, αλλά μόνο η ταπεινή αξιολόγηση των όσων σημαίνει η λέξη ανεξαρτησία και τι υπολείπεται αυτό που έχουμε σήμερα από την πραγματική έννοια της λέξης.

Όλοι στον τόπο μας αντικρίζουν, βαθιά μέσα τους με τον ίδιο τρόπο τα εθνικά ζητήματα. Η αφετηρία είναι κοινή. Θέλουμε μια πατρίδα ελεύθερη, χωρίς τον φόβο της ξένης επιβουλής και με την προσδοκία της επιστροφής στην πατρώα γη. Από αυτή την κοινή αφετηρία μέχρι το χάσμα και το πλήθος των απόψεων, μεσολαβεί η ατομική ή συλλογική εμπειρία, η ιδιοσυγκρασία και οι ελπίδες μας. Αυτό που χρειάζεται να συμβεί μετά από δεκαετίες στασιμότητας αλλά και την ριζοσπαστική αλλαγή από μια λύση βασισμένη σε ηγέτες σε μια λύση που απευθύνεται στους πολίτες είναι να αφυπνίσουμε την κοινή προσδοκία.

Οι έντονες διεργασίες των τελευταίων ημερών τόσο στο πλαίσιο των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και τις συναντήσεις του ΠτΔ, την συνάντηση που είχαν οι Υπουργοί εξωτερικών της Ελλάδας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Τουρκίας αλλά και οι επαφές που είχε ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ σε Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη σκοπό είχαν, μεταξύ άλλων, να αναθερμάνουν το ενδιαφέρον για τις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό. Άλλωστε έχει σημασία για ολόκληρη την περιοχή αλλά και για την Ευρώπη, η Κύπρος να καταστεί πυλώνας οικονομικής και ενεργειακής σταθερότητας. Αυτές ακριβώς οι συνθήκες, στην περιοχή μας και τον κόσμο, δεν επιτρέπουν εφησυχασμό. Αποτελεί πρώτα και κύρια δικό μας κατεπείγον αίτημα οι διαπραγματεύσεις να ξεκινήσουν εκ νέου και να οδηγηθούν σύντομα σε συνολική επίλυση του εθνικού ζητήματος.

Προτάσεις και δημόσιες συζητήσεις που απενοχοποιούν  και “απομυθοποιούν” την ιδέα της διχοτόμησης είναι απαράδεκτες. Είναι αδιανόητο η μικρή νησιωτική πατρίδα μας να έχει χερσαίο σύνορο με μια χώρα όπως η Τουρκία.Πρέπει να οραματιστούμε την ημέρα της ανεξαρτησίας το 2030, θέλουμε αυτή η ημέρα να μας βρει στον ίδιο παρονομαστή ή να αποτελεί ευκαιρία για αξιολόγηση μιας ελπιδοφόρας πορείας;

Η Κύπρος του 2030 δεν είναι ένα σύνθημα κενού περιεχομένου. Αποτελεί ένα όραμα για μια πατρίδα ελεύθερη, επανενωμένη, ειρηνική. Μακριά από την έννοια του νησιού στα λατινικά: insula που θα πει απομονωμένο, θα απλώνει το χέρι και θα ενώνει όλη την γειτονιά μας μέσα σε ένα περιβάλλον ασφάλειας που θα εμπνέει στην δέουσα εμπιστοσύνη ώστε η κάθε προσδοκία να μπορέσει να ευδοκιμήσει. Χωρίς τον διχασμό και τον ξενόφερτο καταναγκασμό να αποτελεί μόνιμη επωδό για τα όνειρα της νέας γενιάς.

Μέσα από ένα άξονα στρατηγικής συνεργασίας και γέφυρες αλληλεξάρτησης με τις χώρες της περιοχής μας αλλά και περιφερειακούς παίκτες η Κύπρος μπορεί να αναζητήσει την πραγματική ανεξαρτησία. Μια Κύπρος ελεύθερη, ευρωπαϊκή, δημοκρατική και ευημερούσα θα είναι απαραίτητος εταίρος για τους γείτονες της.

Θεόδουλος Ιωάννου

Πρόεδρος ΝΕΔΗΣΥ